26 zondag mei 2019
Posted in Art Nouveau, Grafische vormgeving, Verzamelen
Affiche voor Boon’s Geïllustreerd Magazijn (1900), ontwerp: J.G. van Caspel – Collectie Rijksmuseum
Boon’s Geïllustreerd Magazijn was een familietijdschrift voor de gegoede burgerij. De fraaie jugendstil-omslagen voor het magazine dat verscheen van 1899 tot 1909 zijn vormgegeven door Johann Georg van Caspel.
31 donderdag mrt 2016
Posted in Art Nouveau, Grafische vormgeving, Symbolisme
Tags
Alfons Mucha beschouwde het boek ‘Le Pater’ uit 1899 als een van zijn meest geslaagde werken op papier. Meer dan honderd jaar na dato brengt kunstgalerij Century Guild een facsimile uit van dit zeldzame symbolistische meesterwerk.
27 zondag dec 2015
Posted in Art Nouveau, Grafische vormgeving, Nieuwe Kunst, Symbolisme, Verzamelen
Tags
almanak, gelegenheidsgrafiek, Haarlem, Jacobus Gerardus Veldheer, jugendstil, omslagontwerp, ontwerper, Theo Neuhuys, Theo Nieuwenhuis, uitgeverij
Onlangs kocht ik op de veiling bij Bubb Kuyper in Haarlem 3 dikke boeken met ingebonden jaargangen van de Nederlandsche Almanak. Het hamerbedrag was 40 euro, dus inclusief opgeld was ik voor slechts 50 euro de trotse bezitter van de jaargangen van 1876 tot en met 1905.
20 zondag jul 2014
Posted in Exposities, Grafische vormgeving, Symbolisme
Tags
Bernard Reith, Couperus, Gust van de Wall Perné, illustraties, Jan Toorop, Karel de Bazel, Karel Sluijterman, L.J. Veen, Louis Couperus Museum, museum, Pier Pander, Rijksmuseum, Rijksprentenkabinet, sprookje, symbolisme, tentoonstelling, uitgeverij
In het Louis Couperus Museum in Den Haag is deze zomer een aardige expositie te zien over de eerste twee sprookjes die Couperus heeft geschreven: Psyche en Fidessa. Van beide verhalen is een nieuwe bibliofiele editie uitgebracht met prachtige illustraties van Bernard Reith.
Fidessa op de eenhoorn, illustratie van Bernard Reith (Collectie Rijksmuseum)
Het schrijven van sprookjes was rond 1900 een ware rage. Dit kan verklaard worden vanuit het laat-19de eeuwse gedachtegoed. Het was een tijd waarin het onvoorwaardelijk geloof in de vooruitgang der wetenschap begon te wankelen. Men was van mening dat de wetenschap ‘het mysterie der dingen’ toch niet kon oplossen, omdat dit zich aan de waarneming onttrok. Het schrijven van sprookjes was de geëigende manier om dergelijke materie aan bod te kunnen laten komen zonder dat iemand daar aanstoot aan kon nemen.
