De grootste liefde van Don Juan

Enkele jaren geleden kocht ik bij een antiquariaat in Utrecht deze fraaie illustraties voor ‘Le plus bel amour de Don Juan’. Vrij vertaald: ‘De mooiste verovering van Don Juan’. Na lang zoeken ontdekte ik onlangs dat de ongesigneerde prenten zijn gemaakt door de Italiaanse kunstenaar Gio Colucci.

Maar eerst wat meer over het verhaal. Le plus bel amour de Don Juan is een van de zes verhalen uit de omstreden novellebundel Les Diaboliques van de Franse schrijver Jules-Amédée Barbey d’Aurevilly (1808-1889). Barbey d’Aurevilly was een voorloper van het decadentisme en wordt wel gezien als de schakel tussen de zwarte romantiek en het symbolisme.

Lees verder

La Vie Parisienne: erotiek met een knipoog

La Vie Parisienne, 24 april 1920, omslagontwerp: Vald’Es (Valvérane & D’Espagnat)

Het erotische en satirische weekblad La Vie Parisienne was begin 1900 niet alleen geliefd bij Franse lezers, maar wist ook het hart te stelen van de Amerikaanse soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na de oorlog groeide het fraai geïllustreerde blad uit tot de spreekbuis van Les Années folles.

Hommage aan Gertrud Leistikow

Jan Sluijters schilderde haar, Hildo Krop maakte dansmaskers voor haar voorstellingen en Mommie Schwarz ontwierp haar toneelaffiches… Museum Kranenburgh in Bergen (NH) brengt deze zomer een eerbetoon aan danseres en choreografe Gertrud Leistikow (1885-1948), die tijdens het interbellum voor veel Nederlandse avant-garde kunstenaars een bron van inspiratie was.

Gertrud Leistikow door Jan Sluijters, ca. 1920 (Collectie Nardinc)

Gertrud Leistikow wordt in 1885 geboren in het Duitse Bückeburg. Ze volgt een opleiding aan de kunstnijverheidsschool in Dresden en ontdekt daar dat haar talenten bij de danskunst liggen. Vóór de Eerste Wereldoorlog bouwt ze een succesvolle carrière op. Ook gaat ze op tournee naar Rusland. Haar werk is trendsettend. ‘Er is geen danseres die aan haar invloed is ontkomen’, schrijft een recensent in de jaren 30.

Lees verder

Wedergeboorte van de Rode Olifant

De Rode Olifant stond al heel lang op mijn verlanglijstje van gebouwen die ik graag eens zou willen bezichtigen. Op zaterdag 21 juni ging mijn wens in vervulling en kon ik dit statige Amsterdamse School pand eindelijk eens van binnen bekijken tijdens de Dag van de Architectuur in Den Haag.

De Rode Olifant is een imponerend Amsterdamse School gebouw aan de rand van het Malieveld. Wie vanaf de A12 het centrum van Den Haag binnenrijdt, ziet het imposante kantoorpand aan het einde van de Utrechtse Baan voor zich opdoemen.

Lees verder

Nieuwe aanwinsten: art deco drukwerk

De art deco heeft in de Nederlandse grafische vormgeving nooit vaste voet aan de grond gekregen. Nederlandse gelegenheidsgrafiek in een pure art deco stijl is dan ook moeilijk te vinden. Maar dat maakt het voor de grafiekverzamelaar juist extra interessant. In dit bericht bespreek ik een aantal fraaie art deco omslagen die ik de laatste tijd op de kop heb getikt.

Lees verder

Binnenkijken: Amsterdam rond 1900 (4)

Amsterdam staat bekend om zijn 17e-eeuwse grachtenpanden, maar ook bewonderaars van architectuur uit het begin van de 20e eeuw kunnen er hun hart ophalen. In deze ‘binnenkijkgids’: 10 monumentale gebouwen en historische interieurs van rond 1900 die je moet hebben gezien…

Theater Tuschinski, detail van de gevel. Foto: Arjan Bronkhorst

7. Theater Tuschinski

We schrijven 1920. Abraham Tuschinski staat op het punt om zijn droom waar te maken. De opkomende joodse bioscoopondernemer, die al vier filmhuizen in zijn woonplaats Rotterdam heeft, laat een ‘filmpaleis’ in Amsterdam bouwen. “Amsterdam heeft vele theaters, maar als ik er één bouw, dan moet het alle andere ver overtreffen”, schrijft hij in zijn memoires. “Grootsch als een tempel en fraai als een paleis, een theater dat zijn weerga in Europa nog niet heeft, en zelfs het verwende Amsterdamsche publiek paf doet staan van bewondering.”

Lees verder